Kajtek od kilku dni zauważał, że w klasie pojawił się nowy chłopiec – siedział sam, nie odzywał się zbyt wiele, a inni rzadko go zapraszali do zabawy.
Chłopiec miał smutne oczy i mówił trochę ciszej niż inni. Niektórzy koledzy śmiali się, że brakuje mu jednego zęba. Kajtek to usłyszał – i zrobiło mu się nieswojo.
Podszedł do chłopca na przerwie i zapytał:
– Chcesz porysować ze mną?
Chłopiec spojrzał niepewnie, ale po chwili skinął głową. Usiadł obok Kajtka i narysowali razem wielki las.
– Czasem ludzie boją się tego, czego nie znają – powiedział Kajtek cicho. – Ale ja widzę, że jesteś fajny.
Od tego dnia chłopiec coraz częściej się uśmiechał. Zaczął bawić się z innymi, a oni zaczęli go naprawdę poznawać.
A klasa nauczyła się, że odwaga to czasem pierwsze dobre słowo, a empatia – to zauważyć, że ktoś obok potrzebuje wsparcia.
No responses yet